مخفف Application Programming Interface به معنای رابط برنامه نویسی کاربردی است. در واقع API یک کتابخانه سیستمی شامل صدها تابع استاندارد قابل دسترسی است که شرکت Microsoft آنها را داخل یکسری فایل DLL برای برنامه نویسی سیستمی قرار داده است.
API را اصطلاحا قلب سیستم عامل ویندوز می نامند ، هر کاری که در این سیستم عامل انجام می شود توسط همین توابع API صورت می گیرد ، در حقیقت API بر خلاف نام آن که نشان دهنده یک رابط مستقل برای ایجاد برنامه های کاربردی تحت ویندوز است بیشتر توسط خود سیستم عامل ویندوز مورد استفاده قرار می گیرد ، به بیانی دیگر تعداد زیادی از API ها را Microsoft جهت کارهای داخلی windows استفاده کرده و هیچ نامی از آنها برده نشده است و هیچ مستنداتی برای آنها نداریم در نتیجه بهتر است آنها را فراموش کنیم .
اما نقش API در برنامه نویسی چیست؟ API سنگ بنای برنامه نویسی تحت ویندوز را فراهم می آورد . بهتر است بگوییم برنامه نویسی تحت ویندوز بدون توابع API غیر ممکن است .
با استفاده از API می توانید برای برنامه ها یک رابط گرافیکی فراهم نمایید ، تصاویر را نمایش دهید و شی های سیستم مانند حافظه ، فایلها و پردازشها را مدیریت نمایید . ویندوز برای کنترل خود توابع و روال هایی را در اختیار برنامه نویسان می گذارد این توابع دارای قدرت و توانایی بالایی می باشند و قابل استفاده توسط برنامه نویسان Delphi , C++ , Visual c , Visual Basic و غیره می باشند.
علت استفاده از توابع API در برنامهنویسی
دلایل استفاده از توابع API در زبانهای مختلف برنامهنویسی میتواند این باشد که:
1 . توابع API به دلیل آنکه در فایلهای DLL هر سیستم عامل ویندوز میباشد و در هر مکان مانند یکدیگر میباشند پس نیازی به ارائه آن فایل DLL در نسخه برنامه نمیباشد و درنتیجه حجم نسخه کم میشود و درضمن سندیت برنامه نیز بیشتر میشود و میتوان گفت که شما از منابع ویندوز به نحو احسن استفاده کردهاید.
2 . نسخههای ویندوز به طور مداوم تغییر می کند ولی به دلیل آنکه سازندگان همیشه حالتی را در نظر میگیرند که نسخههای قبلی را نیز پشتیبانی کند. درنتیجه اگر شما برنامهای را به کمک توابع API بنویسید با تغییر نسخه ویندوز نیازی به تغییر جدی در توابع API نمیباشد.
3 . بیشتر زبانهای برنامهنویسی (بهخصوص زبانهای تحت ویندوز که خود به صورت پنهان از توابع API استفاده میکنند ) ممکن است به علت محدودیتهایی نتوانند تمام امکانات توابع را در اختیار قرا دهند. شما با دسترسی مستقیم به توابع میتوانید از حداکثر قابلیتهای تابع استفاده کنید.
4 . در بعضی از زبانهای برنامهنویسی برای آنکه بتوان یک حالت را بوجود آورد و یا کار مشخصی را انجام داد، باید کدهای زیادی بنویسیم و یا در زمان خطاگیری مدت زیادی را صرف کنیم و به طور حتم کاربر استفادهکننده از برنامه شما نیز باید زمان بیشتری را برای گرفتن جواب صرف کند. این موارد ذکر شده هر کدام به نوبه خود میتوانند از محبوبیت، قدرتمند و خوانابودن برنامه بکاهند. ولی توابع API به دلیل آنکه روتین شده و از قبل نوشته شده میباشند پس فقط کافیست تابع را فراخوانی کنیم و به آن ورودی دهیم و خروجی مورد نظر خود را دریافت کنیم.
همانطور که دیدید API ها نقش اصلی و کلیدی را در ویندوز ایفا می کنند و به گفته عده ای ویندوز مجموعه ای از توابع API است .
ولی استفاده از این توابع مشکلاتی را نیز در بر دارد :
مشکلات کار با API
همانطور که می دانید windows با C و ++C نوشته شده و تایپ توابع آن همان تایپ ++C بوده و فهم C نیز نسبت به سایر زبانهای برنامه نویسی کمی مشکلتر است ، بدلیل وجود ماکروها ، اشاره گر, مدیریت حافظه پویا و …
دلیل دیگر ترس از API ظاهر پیچیده بعضی از این توابع می باشند ، وجود تعداد زیاد پارامتر که باز هر پارامتر خود یک structur می باشد که این struct از تعدادی فیلد تشکیل شده که فهم و درک تک تک این فیلدها و پارامترها بسیار مشکل می باشد .
دلیل دیگر را می توان این گفت که برای انجام یک عمل باید یک سری از توابع API را با ترتیب خاص و پارامترهای مشخص فراخوانی نمود . که چگونگی ترتیب توابع ، مقادیر پارامترها و اینکه حتی چه توابعی باید فراخوانی شوند جای بحث بسیار است .
با توجه به دلایل گفته شده بسیاری از برنامه نویسان ویندوز کار با برنامه هایی چون Delphi را ترجیح می دهند و آن را لذت بخش می دانند به علت اینکه برنامه های visual تمامی پیچیدگی های API ها را در توابع و اشیاءخود پنهان نموده اند و در نتیجه برنامه نویس به آن صورت درگیر API ها نمی شود ( مگر در موارد خاص) و با کمترین وقت و کار ، بیشترین نتیجه را بدست می آورد .
( حتی افرادی هستند که هیچ اطلاعاتی از API ندارند اما برنامه های تحت windows می نویسند )
بطور مثال با یک click یک Form یا یک Button ایجاد می شود اما در پشت پرده توابع API مختلفی فراخوانی می شود تا این کنترل ها ایجاد شوند .